ஸென் கதையில் அழகு

என்னை தம்பி [ ஹை... ஒரு தம்பி இங்க, தம்பி அண்ணான்னா நல்லா இல்ல :-)] 'அழகு' விளையாட்டுக்கு கூப்டு இருந்தார். எனக்கு அவ்வளவு எல்லாம் எழுத தெரியாது. அதனால இந்த கதையிலேயெ சொல்லிட்டேன். தேங்க்ஸ் அண்ணா.

ஒரு அழகான கார்டன். அத பார்த்துக்குறதுக்கு, பூ, செடி, கொடியில எல்லாம் ரொம்ப ஆர்வமா இருந்த ஒரு ப்ரீஸ்ட் வேலைக்கு வச்சாங்களாம். அவரும் கார்டன ரொம்ப நல்லா பார்த்துட்டார். எப்பவும் கார்ட்ன்லயெ இருந்து, குப்பையெல்லாம் கூட்டி, ஒரு இலை விழுந்தாகூட அத கூட்டி சுத்தம் பண்ணீடுவார். ஒரு நாள் அந்த கார்டனுக்கு ஒரு விருந்தாளி ஒருத்தர் வர்ரதா சொன்னாங்களாம். இவர் உடனே கார்டன இன்னும் அழகா செய்யனும்னு, வெளியே நீட்டீட்டு இருந்த கொடி எல்லாம் கத்திருச்சு, செடி எல்லாம் நல்லா கட்டி, தண்ணி எல்லாம் ஊத்தி கழுவி ரொம்ப சுத்தமா வச்சுட்டார்.

இந்த கார்டனுக்கு பக்கத்துல ஒரு ஸென் மாஸ்டர், வயசானவர் இருக்கார். அவருக்கு எப்பவும் இந்த பூசாரி வேலை செய்யறத ஆர்வமா பார்த்து சந்தோஷப்படுவார். அன்னைக்கும் அப்படித்தான் இவர் சுத்தம் செய்யறத பார்த்துட்டே இருந்து இருக்கார். வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டு ஸென் மாஸ்டர பார்த்து "எப்படி, இன்னைக்கு கார்டன் ரொம்ப நல்லா இருக்கு இல்ல..ஒரு இலை கூட கீழ இல்ல பாருங்க, செடி எல்லாம் கட் பண்ணி, அழகா வச்சிறுக்கேன்" என்று சொன்னாராம். அதுக்கு அந்த மாஸ்ட்ர் ''ஆமா இன்னைக்கு ரொம்ப நல்லா இருக்கு, ஆனா ஒரெ ஒரு குறை மட்டும் இருக்கு என்ன உள்ளே விட்டா நான் அத சரி செஞ்சுறுவே''ன்னு சொன்னாராம். மனசில்லாம பூசாரியும் மாஸ்டர உள்ளே விட்டார். மாஸ்டர் உள்ளே வந்து ஒரு மரக்கிளைய பிடிச்சு உலுக்கி, இலையெல்லாம் கீழே விழ வைச்சாராம். இருக்கமா கட்டி வச்சுறுக்கிற செடிய லூஸ் பண்ணி விட்டாராம். கட்டு லூஸ் ஆனதுனால, செடி பூ எல்லாம் காத்துக்கு ஆடி அழகா இருந்துச்சு. கீழே விழுந்து இருந்த இலைகளும் கலர் கலரா அழகா இருந்துச்சாம்.

"இப்ப பாருங்க, இது இன்னும் அழகா இருக்கு இல்ல" அப்படீன்னு கேட்டாராம். அதுக்கு அப்புறம் தான் பூசாரிக்கு தெரிஞ்சது, அழகுன்னா என்னன்னு. நான் ரொம்ப சிறமப்பட்டு செயற்கைய உருவாக்கீட்டு இருந்தேன், இலவசமா இயற்கை இத்தன அழகா இருக்கும் போதுன்னு சொன்னாராம்.

அப்புறம் அழகு பத்தி சொல்றப்போ, என் ஜூலி பத்தி சொல்லலைனா, அது டென்ஷனாயிடும். பாருங்க இது தான் என்னோட ஜூலி (டேஷான்ட்). குட்டியில எடுத்தது.

இப்போ அதுக்கு 7 வயசு ஆச்சு. ரொம்ப அழகா இருக்கும். அடிக்கடி சண்டை போட்டுப்போம், ஆனா அதுக்கு என்ன விட்டா யாரும் இல்லை, எனக்கும் அத விட்டா வேற வழி இல்லை. அதனால சிக்கிரம் பேசீடுவோம்.

அப்பப்போ ரொம்ப புத்திசாலின்னு நினப்பு வந்துடும் அதுக்கு. இல்லாத பந்தா எல்லாம் பண்ணும். அப்பதான் எனக்கு டென்ஷன் ஆகும். அதுவும் இங்க வந்தப்புறம், இங்க இருக்குற ஆளுக மாதிரியே இதுவும் கொஞ்சம் 'ஒரு மாதிரி' ஆயுட்டு வருது. ஆனா அது என்ன பண்ணாலும் அழகு தான். நைட்ல நாங்க எல்லாம் தூங்கின அப்புறம் கத்தும். அப்புறம் அம்மா ''ஹே.. ஜூலி பேசாம தூங்கு''ன்னு சொல்லனும்.. அப்பதான் அது தூங்கும்.. இது டெய்லி நடக்கும். அதுவும் அதுக்கு தெலுங்குல சொன்னாதான் புரியும்.... :-))).

இது தான் என்னோட அழகு பதிவு. நல்லா இருக்கா?